‘Rocks and Rabbits’ gaat over leven. Eerst is er de rots, die langzaam naar de rechterkant glijdt, naar de zee. Uiteindelijk zal de zee haar verzwelgen. Maar dan zullen andere rotsen gewoon haar plaats hebben ingenomen. Haar aardlagen worden gevormd door haar eigen beweging en. Ze zijn in voortdurende verandering. Dan is er het onkruid dat de lagen als voedingsbodem gebruikt, het zand ertussen en het water. Tot slot – men kan ze niet zien, maar hun uitwerpselen bewijzen hun bestaan – zijn er de konijnen. Ze eten het onkruid, drinken het water en laten hun uitwerpselen achter. Het enige spoor van het menselijk bestaan is het bestaan van het kunstwerk zelf.