Wanneer een geluid klinkt, weerkaatst het tegen de muren, de vloeren, het plafond en de omgeving. Telkens opnieuw. Bij iedere weerkaatsing wordt het minder luid, om uiteindelijk op te gaan in de eindeloze ruis van alle geluiden die ooit geweest zijn. Maar zijn energie blijft bestaan, voor eeuwig.

Wanneer een lichtstraal op een voorwerp valt, weerkaatst hij. Op het voorwerp, tegen de muren, de vloeren, het plafond en de omgeving. De vorm van het voorwerp is niet meer herkenbaar, maar de lichtstraal blijft weerkaatsen en zet zijn reis voort, voor altijd.

Het beeld en de klank van wat in een ruimte gebeurt, blijven er altijd aanwezig: la mémoire des pierres, het geheugen van de stenen.

Concert

Op 6 augustus 2022 om 18:00 uur speelde Anne Queffélec “Nun komm der Heiden Heiland” van JS Bach, BWV 659a, bewerkt door Ferrucio Busoni en uitgevoerd in het kader van het Festival de l’Eté Mosan. Het concert vond plaats op de binnenkoer van de Prieuré d’Anseremme, in Dinant (België).

Ik heb haar versie opgenomen, in stukken gekapt, en in lagen gesuperponeerd: alle muzikale (en visuele) informatie werd gemengd alsof het weerkaatsingen van de ruimte zelf waren. Geluiden uit de omgeving die ik de dag ervoor had opgenomen  (geluiden van de Maas, de natuur, de jachthaven) werden erbij gemengd.

Een half uur na de uitvoering, tijdens de pauze van het concert rond 18:40 uur, werd de mix op de (natuurstenen) muren van de prioré geprojecteerd in een eindeloze loop: La Mémoire des Pierres. De stenen van de Prieuré getuigden van de muziek die zich binnen haar muren had afgespeeld.