Artistieke Benadering: 5 axioma’s die iedereen eigenlijk al kent

Het Doel Rechtvaardigt de Middelen (en de Media)

Het publiek is sinds de jaren zestig van de vorige eeuw gewend aan zeer indringende communicatie. De reclame- en politieke boodschappen zijn aan de ene kant ontdaan van elk overbodig ornament en aan de andere kant gevuld met subliminale, verleidelijke en pseudo-authentieke en pseudo-vertrouwenswekkende elementen. Wie de ziel van het publiek wil raken, moet alle zintuigen van de toeschouwer aanspreken.

Elk Proces is Heilig

Elk kunstwerk (en elke communicatie) is gebaseerd op een proces, vrijwillig of onvrijwillig, bewust of onbewust.

Vanaf het moment dat een kunstenaar een proces heeft gekozen / gestart, moet hij de uitkomst van dit proces respecteren.

Zeg Wat je te Zeggen Hebt

Het idee van kunst voor kunst is misleidend. Elk kunstwerk bestaat enkel in een maatschappelijke context. Onvermijdelijk brengt het waarden en vooroordelen over. Het idee van individuele expressie in de romantische zin, is aantrekkelijk, maar leidt tot conformisme.

Iedereen heeft echter het recht (de plicht?) om kunstwerken te interpreteren op hun manier.

We Leven in een Context

Zoals veel 20e eeuwse semiologen zeiden: “elke uitdrukking is intertekstueel”. Het zou jammer zijn om niet te spelen met de symbolen, iconen die onze collega’s en voorgangers gebruiken. Ik plaats ze graag in een nieuwe context en verheug me over de onverwachte resultaten.

Alles is Relatief

Elke visie is relatief, ook de werken die ik produceer en de axioma’s van mijn artistieke benadering. Het onvolmaakte is respectabel. Soms is alles zo relatief, dat enkel humor de essentie kan vatten.

De wereld wordt geregeerd door het toeval. Ik zie geen noodzaak om het toeval en de onvolkomenheden ervan uit te sluiten, noch in de creatie, noch in de voorstelling van mijn werken. Niets staat vast.

Enkele artiesten die belangrijk voor me zijn

Erik Satie, voor de manier waarop hij de geldende normen naast zich neerlag en de strengheid waarmee hij zijn eigen principes nastreefde
John Cage, omdat hij me geleerd heeft de wereld te accepteren zoals die is
Frederick Rzewski, omdat hij me geleerd heeft om de wereld niet te accepteren zoals die is
Joris De Laet, omdat hij me het belang van processen in de kunst leerde
José Saramago, om dezelfde reden
Charly Morrow die me leerde dat elk evenement groter kan zijn. Of kleiner.
De Stichting Logo’s die de grens tussen sculptuur, evenement en concert vervaagt
Bill Viola, voor de reïntegratie van een esthetisch gevoel en het vertellen van verhalen in een kunstvorm die vroeger puur experimenteel was
La Fura dels Baus die me liet zien dat het altijd mogelijk is om een boodschap te sturen op een sterkere en intensievere manier
Robert Rauschenberg, voor de sterke expressie in zijn werk van symbolen en media van zijn tijd
Marcel Broodthaers, omdat hij op zoek was naar de meest effectieve manier om zijn boodschappen over te brengen en omdat hij speelde met intrinsieke betekenis in de media die hij gebruikte
De Vlaamse Primitieven, omdat ze hun taal hebben ontwikkeld, evenals de componisten van de Ars Nova.
Mijn vrouw Gerda Van Damme, geen commentaar.
Louise Bourgeois, wiens spin altijd in mijn hoofd blijft als ik aan Bilbao denk
Marcel Duchamp, natuurlijk
Boris Vian, voor zijn veelzijdigheid, zijn humor en zijn visie op de wereld