Het laatste jaar van haar leven, na een reeks beroertes, was mijn moeder niet echt in staat om nog te spreken. Bovendien leed ze onder een constante stroom hallucinaties. Na elk bezoek schreef ik alles op wat ze tegen me had gezegd. Ik combineerde haar zinnen tot een soort surrealistisch verhaal, of gedicht als je wilt.

Haar nachtmerries inspireerden mij ook tot de fotocollage ‘The End‘.